(( بنام خدا ))

ای شب از رویای تو رنگین شده           

  سینه از عطر توام سنگین شده 

ای بروی چشم من گسترده خویش      

 شادی ام بخشیده از اندوه بیش

همچو بارانی که شوید جسم خاک             هستیم ز آلودگی ها کرده پاک

ای تپش های تن سوزان من                

 آتشی در سایه مژگان من

                        ای ز گندم زار ها سر شارتر                 ای ز زرین شاخه ها پر بارتر

                       ای در بگشوده بر خورشید ها                   در هجوم ظلمت تردید ها

با توام دیگر ز دردی بیم نیست

هست اگر ، جز درد خوشبختیم نیست

<< از کتاب فروغ فرخزاد  >>