تا به کی باید رفت ؟       از دیاری به دیاری دیگر

نتوانم ، نتوانم جستن       هر زمان عشقی و یاری دیگر

کاش ما آن دو پرسـتو بودیم

 که همه عمر سفر میکردیم

از بـهـاری بـه بـهـار دیگـر ...

در شب کوچک من افسوس ، باد با برگ درختان میعادی دارد

در شب کوچک من دلهره ویرانیست

گوش کن  ،  وزش ظلمت را می شنوی ؟    

من غریبانه به این خوشبختی می نگرم  ،  من به نومیدی خود معتادم

گوش کن  ،  وزش ظلمت را می شنوی ؟    

در شب اکنون چیزی میگذرد  ،  ماه سرخست و مشوش

و بر این بام که هر لحظه در او بیم فرو ریختن است

ابر ها همچون انبوه عزاداران          لحظه باریدن را گویی منتظرند .

<<<   فروغ فرخزاد    >>>

 *   *

خاطره هر جا که میری به یاد من باش          اونور دنیا که میری به یاد من باش

کنار هر شقایقی ، هر جا که دیدی عاشقی ، به یاد من باش

هر جا صدایی خسته بود ، هر جا دلی شکسته بود ، هر جا لب جاده کسی ، به انتظار نشسته بود

هر جا کسی نفس نداشت           صحبت پیش و پس نداشت

هر جا دیدی پرنده ای          لونه بجز قفس نداشت       به یاد من باش

به یاد من باش

<<<   فریدون   >>>