یادگاری دوست

¨           یک شب اخر دامن اه سحر خواهم گرفت    

داد خود از ان مه بیداد گر خواهم گرفت

¨           چشم گر یان را به تو فان بلا خواهم سپرد

نوک مژگان را به خوناب جگر خواهم گرفت

¨           نعره ها خواهم زد و در بحر و بر خواهم افتاد

شعله ها خواهم شد ودر خشک و تر خواهم گرفت

¨           انتقامم راز زلفش  مو به مو خواهم کشید

ارزویم راز لعلش سر به سر خواهم گرفت

¨           یا به زندان فراقش بی نشان خواهم شدن

یا به گریبان وصالش بی خبر خواهم رفت

¨           یا بهار عمر من رو به خزان خواهد نهاد

با نهاد قامت اورا به بر چشم تر خواهم گرفت

¨           یا به پایش نقد جان بی گفتگو خواهم فشاند

یا ز دستش استین بر چشم تر خواهم گرفت

¨           گر نخواهد داد من امروز دادن شاه حسن

دامنش فردا به نزد دادگر خواهم گرفت

¨           باز اگر بر منظرش روزی نظر خواهم فکند

کام چندین ساله را با یک نظر خواهم گرفت

¨           یا سر و پای مراد در خاک و خون خواهم کشید

یا برودوش ورا در سیم وزر خواهم گرفت